چکیده: این پژوهش با هدف بررسی دیدگاه های معلمان زبان انگلیسی ایرانی از تکنیکهای مشارکت‌دهی فراگیران در تعامل کلاسی با استفاده از پژوهش کیفی انجام شد. از تحلیل موضوعی برای کشف این تکنیکها بر اساس جمعآوری دادهها از طریق مصاحبه و مشاهده استفاده شد. سیزده معلم ایرانی که در مؤسسات زبان تدریس می‌کنند، به روش نمونه‌گیریِ دردسترس انتخاب شدند. با استفاده از مصاحبههای نیمهساختاریافته و بر اساس تحلیل موضوعی، اطلاعات رونویسی و تحلیل شدند. یافته‌های حاصل از این مطالعه به شش دسته تکنیک‌ تعاملی دست یافت که عبارتند از: تکنیک‌های مبتنی بر شخصیت، تکنیک‌های مبتنی بر خودمختاری، تکنیک‌های مبتنی بر فن‌آوری و رسانه جمعی، تکنیک‌های مبتنی بر بازی و سرگرمی، تکنیک‌های مبتنی بر مشارکت و تکنیکهای مبتنی بر تدریس. بر اساس دیدگاه های شرکتکنندگان، تکنیکهای مشارکت‌دهی در ایجاد یادگیری سریعتر، هیجان بیشتر، چالشهای جذاب، اشتیاق بیشتر (در میان دانشآموزان و معلمان)، رقابت سالم، اعتماد به نفس بیشتر، ترس کمتر از اشتباه و شادی بیشتر به معلمان کمک می‌کنند. همچنین یافتههای این پژوهش نکات آموزشی بسیاری برای معلمان زبان انگلیسی که در مؤسسات تدریس میکنند به همراه دارد. توصیه می‌شود که معلمان زبان انگلیسی بر اساس ویژگی‌های زبان آموزان، امتحان کنند و یاد بگیرند که از چه تکنیک‌های تعاملی در کلاس‌های خود استفاده کنند. در این راستا معلمان باید به جنسیت، سن، علایق و سطح زبان ‌آموزان برای یادگیری و انتخاب بهترین تکنیک‌ها توجه داشته باشند.